Bolboretas no estío.

                                                                                                                       http://grooveshark.com/#!/search/song?q=Vetusta+Morla+Los+d%C3%ADas+raros&

Esquecerme das ratas

Que roían lenta e paulatinamente

Anacos minúsculos do meu

Corazón enfermo.

Cambialas polo mel

Tenro e doce que

Gardas  no derradeiro

Andel da despensa.

Esparexelo por todo

El.

Dende o ventrículo primeiro

Ata a derradeira aurícula.

E apagar tódalas luces.

Fundi-los plomos.

Á espera de sentir

O intre xusto no

Que os teus bicos

Esvaran ao contacto

Co mel candente.

E se funden nunha

Intensa explosión

Despedindo  adrenalina

Que  o alumea todo

Dende os teus vermellos

labios

Ata o último recanto

En penumbra.

E entón

Xa non serán ratas

As que acudan a roerme

O baleiro do meu corazón.

Aquel  negro espazo

aberto ao exterior.

Non.

Serán…

Serán bolboretas estivais

Lambéndome a dozura

Apegada ás paredes

Deste  órgano que palpita

Baixo as túas mans.