IV
As raíces correndo
polo interior das miñas veas.
Á velocidade da luz infíltranse
e comeza a proliferación
(masiva).
Algunha vez sentiches
a penetración da auga
na túa pel?
Profundizando ata dentro
de ti.
Auga fría pola mañá.
Clareándome
por dentro.
Mollándome as raíces
arrigadas nas arterias.
Humedecendo a
xerminación.
Pequenos brazos tísicos
aferrándose á miña dor.
Adestrando un batallón
de xemas inexpertas
embebidas na
Pólvora.
E morrer,
na negrura dos nenúfares
cos ollos cegos dun
ollomol desfalcado.
Nun estoupido de xemas
embebidas.
Morrer.
Coa língua fóra.
E o corazón magro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario