sábado, 9 de junio de 2012

IV


             IV

As raíces correndo
polo interior das miñas veas.
Á velocidade da luz infíltranse
e comeza a proliferación
(masiva).

Algunha vez sentiches
a penetración da auga
na túa pel?
Profundizando ata dentro
de     ti.

Auga fría pola mañá.
Clareándome
por   dentro.

Mollándome as raíces
arrigadas nas arterias.
Humedecendo a
xerminación.

Pequenos brazos tísicos
aferrándose á miña dor.

Adestrando un batallón
de xemas inexpertas
embebidas na
Pólvora.


E morrer,
na negrura dos nenúfares
cos ollos cegos dun
ollomol desfalcado.

Nun estoupido de xemas
embebidas.

Morrer.

Coa língua fóra.
E o corazón magro.

No hay comentarios:

Publicar un comentario