Onde as baleas
Adquiran a posibilade de
falar.
E o mar non sexa unha barreira.
Alí irei ,
Cando todo
me
Abandone.
Onde as baleas
Falen comigo até
O atardecer.
Onde a humidade das
bágoas
Sexa ardua de dilucidar.
E os golpes secos e
amarelentos
Non derrúan os meus ósos
carcomidos
Polas ratas estivais.
(Ateigados de buracos,
Tal e como naceu o meu
Corazón).
No hay comentarios:
Publicar un comentario